Roskam Moordkuil Jaargang 12, 2006

Als ze kans zien niets te doen, zijn onze Twentse burgemeesters ineens erg principieel

Als ze kans zien niets te doen, zijn onze Twentse burgemeesters ineens erg principieel. Maar binnen een dag had Remkes ze al weer in het hok gemikt. Onze enige VVD-burgemester (Knip in Almelo) stuurde snel een briefje naar zijn gemeenteraad dat hij gemakkelijk solidair kon zijn omdat er namelijk geen taak voor burgemeesters bestaat bij het uitzetten van asielzoekers (want daar ging de Twentse affaire anderhalf uur over). Wat zou het leven toch mooi kunnen zijn in Twente als we niet alleen de voorpagina’s halen met zogenaamde principiële burgervaders, maar als ze eens echt aan het werk gaan, zodat Twente niet jaar in jaar uit onderaan allerlei inkomens- en opleidingsstatistieken bungelt.

Ik werd deze week gebeld door Omroep Zeeland om mijn mening te geven over Frank Kerckhaert die kandidaat zou zijn voor de baan van commissaris van de koningin. Zeeland ligt lekker ver weg, maar ik heb toch geweigerd (moet ik dan gaan liegen?), maar wel aangegeven dat we nog veel meer van dat soort toppers in Twente hebben rondlopen. Strik erom en weg.

Geen misverstand, ik ben altijd voorstander geweest van dat generaal pardon voor die groep asielzoekers. Ik vind het echt een schofterige schande dat mensen hier jarenlang rondhangen in afwachting van allerlei procedures. Ik erger me er echter aan dat een paar burgemeesters die nog geen regio kunnen organiseren en besturen nu even mooi weer spelen. Ze lijken wel van de Zuivelhoeve die wél enthousiast roept dat ze de Duitsers aan de vla wil krijgen, maar vergeet dat er nog een fraudezaak op de plank ligt. Voor maart moet de schikking betaald zijn, anders volgt een rechtszaak.

Ik moest ook aan onze opstandige burgemeesters denken toen ik bij de Telegraaf in Amsterdam vernam dat ze voornemens zijn de Twentse editie naar drie keer per week te verminderen. Desgevraagd zei directeur Gasman van Twente Vandaag (het bijvoegsel van de Telegraaf) dat we slecht geïnformeerd waren. Dus het zal wel waar zijn, ook al omdat die Gasman zelf een schizofreen eerste klasse is: wél ongevraagd zelfs de overlijdensadvertenties uit die andere wonderkrant jatten, maar zelf heeft hij in al die jaren nog nooit verteld wat hij met zijn bijlage van de Telegraaf wil.

En onze Twentse burgervaders (en enkel verdwaald moeke daargelaten) zijn net autodealers. Zo opportunistisch als de hel. Wegener wil financieel het onderste uit de advertenties als het om auto’s gaat in de huis-aan-huiskranten. Toen bedacht de Twentse autobranche een eigen krant: Autopaper. In november bracht Wegener alsnog een eigen krant uit (Alles Auto) die nagenoeg gekopieerd is van Autopaper; lekker creatieve geesten werken daar toch. Als ik de autodealer zou zijn, zou ik denken: zak lekker in de stront, al krijg ik geld toe, dan adverteer ik niet meer. Maar de Bleekers en Smuddes reageren als onze Twentse burgemeesters in oorlogstijd. Op de bres voor anderen, maar niet heus.

Vorige bijdrage

Nummer 48

Volgende bijdrage

Nummer 50

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *