Maatschappelijke problemen

Hennie’s Mening

De bekende recreatie- en horecaondernemer Hennie van der Most is een selfmade man die op geheel eigen wijze zijn bedrijven van de grond toe heeft opgebouwd. Mede daarom is hij een veelgevraagd spreker op congressen en seminars. Op verzoek van Twentevisie heeft hij aantal van zijn lezingen uitgewerkt (hij spreekt meestal aan de hand van een aantal steekwoorden en uit zijn hart.) In dit nummer deel 5. En vooralsnog de laatste

In de eerste vier afleveringen van de mening van Hennie van der Most ging het vooral over ondernemen en ondernemers. In dit opiniestuk geeft hij zijn mening (oplossing) over een aantal maatschappelijke problemen.

Files

De files zijn iedereen een doorn in het oog. Het kost ook heel veel geld. Een oplossing is niet alleen de aanleg van meer wegen maar ook de introductie van speciale kentekenplaten. Alle wegen met fileproblemen moeten tijdens spitsuren worden aangemerkt als ‘routes voor bestemmingsverkeer met prioriteit’, uitsluitend bestemd voor de gebruikers van speciale kentekenplaten. Deze wegen moeten voorzien worden van stoplichten bij de opritten en de afritten. Belangrijk bestemmingsverkeer (zoals vrachtverkeer) hoeft geen speciaal kenteken, zij zijn altijd ‘bestemmingsverkeer met prioriteit’. Voor deze speciale kentekens moet betaald worden. Zonder zo’n speciaal kenteken mag je niet op die drukke wegen tijdens de spits, maar moet je andere routes kiezen. De auto’s zonder speciale kentekens worden verdeeld over de binnenwegen wat nauwelijks filevorming zal opleveren. Mensen die niet noodzakelijk in de spitsuren gebruik hoeven maken van het verkeer, zullen hun reistijden/werktijden aanpassen. Het vrachtverkeer kan de reistijden halen die er voor berekend worden waardoor de producten niet duurder hoeven te worden. Ondernemers die voor zichzelf en voor hun werknemers de andere kentekenplaten hebben gekocht, zullen op tijd op hun bestemming kunnen zijn. Daarnaast moeten alle auto’s met satellietbesturing worden uitgevoerd. Als dat verplicht wordt, is het nauwelijks kostenverhogend. En via de satelliet kunnen auto’s beïnvloed worden om op sommige trajecten minder hard te rijden. Dat is technisch allemaal mogelijk en het zal de doorstroming flink verbeteren.

Gezondheidszorg

De kosten van de gezondheidszorg lopen uit de hand. Ik ben van mening dat bij ziekte door eigen schuld ATV ingeleverd moet worden of de uren moeten worden ingehaald. Bij ziekte of ongeval door schuld van de werkgever vind ik dat de werknemer 100% moet worden doorbetaald. Werknemers nemen vaak deel aan zogenaamde risicosporten en gaan bijvoorbeeld op skivakantie. Dat maakt de kans van arbeidsverzuim groter. Indien een werknemer door eigen schuld arbeidsongeschikt wordt, wordt slechts 70% van het loon doorbetaald; 100% doorbetaling via een verzekering via de eigen werkgever zou tot de mogelijkheden moeten behoren, maar wel met een veel hogere premie. Een werknemer die zich een jaar niet ziek meldt, moet worden beloond met een extra bonusuitkering van 500 euro. Ik zie veel nodeloze dingen gebeuren in de gezondheidszorg. Grote bedragen worden onnodig verhaald op ziektekostenverzekeringen. Een voorbeeld. Ik ken een huisarts die zijn eigen patiënten weken later nog eens belt om zich te laten informeren over de stand van zaken van het ziektebeeld. Tot mijn grote verbazing krijgt de patiënt ongevraagd een nota van 17,50 euro per consult. Een fraaie manier om het eigen inkomen op te vijzelen.Voor een bezoek van de huisarts op een zaterdag ontving ik een rekening van liefst 89 euro. Nadat ik mij daarover verbaasd en beklaagd had, kreeg ik te horen dat die kosten toch gewoon door de ziektekostenverzekering worden gedragen. Waar zeur ik toch over? Dat klopt, maar zijn wij het daarom niet zelf die deze gang van zaken stilzwijgend ondersteunen en de ziektekosten opdrijven? De directie moet in de zorg veel meer op de werkvloer zijn om met de werknemers te praten. De verplegers zijn een belangrijke groep werknemers binnen deze sector. Zij hebben een spilfunctie en zijn de ‘doeners’ (zie ook eerdere opnies van Van der Most). Onder eigen personeel zijn en gevoel hebben bij de organisatie in de zorg is, evenals in het bedrijfsleven, zeer belangrijk. De directie komt nu het kantoor praktisch niet meer uit. Er wordt ontzettend veel gerapporteerd en vergaderd. Ik kan een ziekenhuis beschrijven als een praatfabriek. Het aantal verplegers maakt de gezondheidszorg niet duur. Het zijn deze praters die de ziekenhuiskosten opdrijven.

Onderwijs

De overheid moet financiering van het onderwijs heroverwegen. Het zou beter zijn om diegenen die na de zestienjarige leeftijd verder studeren alle studiekosten terug te laten betalen. De overheid stelt hen in staat te studeren waardoor hun positie op de arbeidsmarkt is verbeterd. Naar mijn mening is het niet terecht dat een student die op kosten van de overheid heeft gestudeerd weinig of niets hoeft terug te betalen. Na het afronden van de studie ontvangt hij een relatief hoog salaris. De gemeenschap moet vervolgens hoge rekeningen betalen voor bijvoorbeeld een advocaat of de dokterskosten. Mijn voorstel is de vraag en aanbodzijde met elkaar af te stemmen. Ik vind dat degenen die van een studie geprofiteerd hebben, dat ook zelf weer gaan betalen. De verdiensten zijn er ook naar.

Leraren

Ik ben van mening dat leraren voorafgaand aan hun baan ten minste vijf jaar bij verschillende bedrijven moeten hebben gewerkt. Op deze wijze zullen ze meer praktijkgericht onderwijzen. Dan weten ze waarover ze praten. Kinderen laten studeren als logisch gevolg van het in de voetsporen treden van de ouders en omwille van de ouders vind ik een slechte zaak. Ik vind dat je door werkervaring ook leert. Studie is alleen voor specifieke beroepen noodzakelijk. Praters hebben we genoeg, we moeten doeners hebben. Reacties: most@most.nl