Roskam Moordkuil Jaargang 07, 2001

Nummer 26

Als morgen het zout op is, beslist Akzo Nobel nog dezelfde dag de hele tent in Hengelo op te doeken. Dat interesseert ze echt helemaal niets. Als wij van die levensgevaarlijke chloortreinen afwillen die door onze achtertuinen rijden, dan mogen we daar als maatschappij voor dokken. Akzo pakt wél de miljardenwinst. Het zijn de mooie heertjes in de dure driedelige maatpakken die keihard en meedogenloos zijn. En voor wie ik benauwder ben dan alle Van der Mosten en Van der Valken van heel Nederland bij elkaar.

Voor Van Lede ben ik bijvoorbeeld echt bang. Die heeft vrindjes op alle (internationale) niveaus. Gewetenloos. Echt overal schijt aan. Onder het mom van werkgelegenheid en internationale concurrentiepositie is alles geoorloofd. Jaren geleden is via maffiamethodes een concurrent in Friesland (Frima) de nek omgedraaid. De Nederlandse mededingingsautoriteit keek effe de andere kant op. Frima wilde Akzo een klein beetje concurrentie aandoen. Met een zeis ging Akzo het bedrijfje te lijf. En zo hypocriet als de neten. De boeren in Friesland werden gemobiliseerd, hen werd angst voor grondverzakkingen aangepraat, terwijl ik niet uitsluit dat over enkele jaren heel Hengelo-Zuid in een bodemloze put verdwijnt. Op zeker dat Akzo alle aansprakelijkheid verwerpt, omdat niet valt aan te tonen dat de verzakkingen aan dit bedrijf te wijten zijn…

Akzo verdient zich een slag in de rondte. En laat zijn honderden treinen, die dagelijks dood en verderf kunnen zaaien, mooi op tijd rijden. Akzo boekt jaarlijks recordwinsten, maar een paar honderd mensen worden zonder scrupules aan de kant gezet omdat ze nog efficiënter kunnen werken. Directeur Baas (mooie naam) is in Hengelo met pensioen gestuurd (niet corrupt genoeg), de goedwillende en eerlijke voorlichters doen inmiddels ander werk. Er waait een andere wind in Hengelo. Zo\’n beetje de enige Akzo-vestiging waar het personeel niet naar George Orwell luisterde, waar betrouwbaarheid hoog in het vaandel stond, daar wordt nu spijkerhard ingegrepen.

In plaats van voorlichters die hun vak verstaan, loopt er weer minimaal één leugenachtige gladde marketingboy rond. Voor geld is altijd een bepaald soort mensen te koop. En dus zal er weer driftig gelogen worden als er weer eens giftige stoffen ontsnappen.

Het waren altijd de mooiste en grootste en bekendste bedrijven die de ergste rampen veroorzaakten. Ik hoop dat de tweehonderd werknemers in Hengelo, die nu worden afgedankt als vieze sokken, het bedrijf in Hengelo helemaal kapot staken.

Wellicht dat ze daarmee hun stad ook voor een ramp kunnen behoeden. Akzo gaat namelijk over lijken als dat zo uitkomt, de vuurwerkramp is straks niets vergeleken bij de verongelukte chloortrein. Het marketingmonster zal alles bagatelliseren. Ik hoop dat het zout morgen op is.

Vorige bijdrage

Nummer 25

Volgende bijdrage

Nummer 27

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *