Dik Wessels berekent het verlies, niet de winst

Dik Wessels. De man uit Twente die volgens Quote de op één na rijkste man van het land is. Niet eerder was hij zo openhartig. Over hoe hij Sinterklaas viert, de muziek die hem aanspreekt en de teleurstellingen in zijn leven.

Precies op tijd brengt chauffeur Jan hem naar de studio van RTV Oost in Hengelo. Nog even snel een sigaretje roken buiten, dan schuift hij aan achter een van de microfoons in de radiostudio. Dik Wessels is te gast in het radioprogramma Ochtendhumeur. Bijzonder, want hij verschijnt liever niet in de media. “Ik denk dat publiciteit weinig brengt in ons vak, daarom ben ik terughoudend. In interviews halen ze de negatieve dingen eruit en belichten dat. Dus daar heb ik niks te zoeken,” legt Wessels rustig uit. Om vervolgens openhartig te vertellen over hoe hij Sinterklaasavond doorbracht met zijn familie, dochters, kleinkinderen. Iedereen kocht drie cadeautjes, die niet meer dan vijf euro per stuk mochten kosten. “De kleinkinderen zijn tussen de 8 en 13 jaar oud. Onbewust ben ik hen op zo’n avond aan het observeren en aan het uitdagen. Zit daar een ondernemer bij vraag ik me dan af? Dat is in ieder geval wel mijn hoop.”
In de hal van RTV Oost staan kratten met houdbare voeding opgestapeld, voor de voedselbankactie van de regionale omroep. Al veel langer blijkt hij de Voedselbank te steunen. “Het zou slecht zijn als we er nu pas aan dachten. Op allerlei manieren zijn we er sponsor van. Mijn vader had de uitdrukking: laat de rechterhand niet weten wat de linker doet. De aanvragen voor hulp die bij ons binnenkomen, worden behandeld in een commissie. Wat doen we wel en wat niet? Mijn hart ligt bij ziektes, kanker en dan vaak individuele sponsoring, geld dat ze tekort komen. We stellen ons ook garant voor goede doelen, dan kunnen ze een actie beginnen.”

Hoe kan het dat Dik Wessels het lokale timmerbedrijfje van zijn vader heeft weten uit te bouwen tot een concern dat bestaat uit ongeveer 350 bedrijven? Met een miljardenomzet en duizenden werknemers? “Dat denk ik ook wel eens, hoe is het mogelijk. Ik heb er nooit bewust naar gestreefd. De accountant zei vroeger, ‘schoenmaker blijf bij je leest’. Moet je kijken hoeveel bedrijven we nu hebben. Ik ben zelf wel eens verbaasd, hoe kom ik er allemaal aan?” Hij geeft zelf antwoord. “Ik bereken altijd het verlies, niet de winst. Bij overnames bijvoorbeeld. Als je dat geld achter de hand hebt en je hoeft geen lening aan te gaan, kan ik me voorstellen dat dat de motivatie is om te investeren in bedrijven. Niet alles is altijd goed gegaan. Als je alle verliezen hier op tafel zou leggen…”

Hoe anders ging dat met zijn glasvezelbedrijf Reggefiber. “We werden geconfronteerd met een vraag van een woningbouwvereniging om 75.000 woningen aan te sluiten op glasvezel. Herman Hazewinkel begeleidde namens VolkerWessels de telecom en hij zei: ‘dat doen we niet’. En toen zei ik: ‘misschien willen wij dat bij Reggeborgh wel doen’.” En dat voor een man die nog geen mailtje kan versturen… “Iedereen was op dat moment, acht jaar geleden, al bezig met internet. Ik zag mijn kleinkinderen de hele dag op dat ding spelen. Ik heb Ben Verwaayen gebeld (oud-topman van KPN en British Telecom) of hij met mij wilde praten. Ik heb de deskundigheid dus wel in huis gehaald. Niet: we gaan een studie maken, maar op gevoel. Iedereen zei: je bent te vroeg. Ik dacht: beter te vroeg dan te laat. Maar niemand wilde investeren.” KPN heeft Reggefiber versneld overgenomen en onlangs 610 miljoen euro overgemaakt. “Bij de verkoop van Reggefiber, hebben wij bedongen dat KPN de koperactiviteiten moet onderbrengen in Rijssen. In die totale deal, komt er meer werkgelegenheid hier naartoe.” Wessels vertelt met een brede glimlach hoe KPN-topman Eelco Blok onder de indruk raakte, toen hij zag hoe in Rijssen de leidingen in de grond worden opgespoord door een iPad boven de grond te houden. “Wij waren hierin de eerste met deze innovatie. Bij KPN hadden ze dat nog niet, terwijl het voor dat bedrijf vele malen crucialer is. Wij waren dus veel verder dan het westen. We zijn hier in het oosten geen boeren meer. We hebben de UT hier en daar zijn we apetrots op, veel technische kwaliteiten.”

De Luchthaven Twente noemt Dik Wessels “een grote teleurstelling.” Wessels wilde investeren om de voormalig militaire luchthaven bij Enschede om te bouwen tot een burgerluchthaven. “We zijn Twentenaren. Je ziet in het westen alle ontwikkelingen. Wij hebben een baan liggen, alle infrastructuur is er. En dan besluiten we dat we dat toch maar niet doen.” “Het is onze samenleving, waar tegenstemmers zich beter laten horen. We zijn er in Twente niet sterk in om een blok te vormen. En het zijn niet alleen de mensen die tegenzijn. Het is ook de pers, alles eromheen. Niemand heeft positief geschreven wat het voor Twente zou kunnen betekenen. We laten ons in de hoek drukken door Eindhoven, de regio met de geweldige ontwikkelingen, Lelystad. Kijk wat er in Maastricht aan geld bij moet om de luchthaven open te houden. Wat zijn we hier dan krenterig bezig. Ook de bestuurders van de provincie.”’ Dan fel: “We betalen nog elke dag. De ene commissie na de andere schrijft het ene rapport na het andere. En in alle rapporten staat wat we vier, tien, twintig jaar geleden al gezegd hebben.” De toon verandert van fel in cynisch: ‘Het gaat economisch ook zo goed met dit land, dat we parken aanleggen waar mensen kunnen fietsen, want die komen toch niet meer aan het werk,” doelt Wessels op de plannen van Landschap Overijssel om van het luchthaverterrein een recreatiegebied te maken.

Over innovatie gesproken
Wessels vertelt over de publiek private samenwerking op het gebied van wegenbouw en wegenonderhoud in de Canadese staat Alberta. Samen met de overheid zorgt VolkerWessels dat de wegen in de winter sneeuwvrij zijn en dat materieel wordt in de zomer weer ingezet bij de aanleg van nieuwe wegen en woonwijken. “Wij zijn als onderneming bezig om een idee te lanceren voor de A27. Ons plan is om een weg te bouwen bovenop de weg. Dan heb je geen nieuwe grond nodig en is onteigening dus ook niet nodig.” Wessels is weinig positief over de situatie van de bouw in Nederland momenteel. Het is zo slecht, “het bloed spuit eruit,” aldus Wessels. “Wij lijden ook. Het probleem is, we gunnen elkaar het verlies niet. Aannemers praten over overleven, praten niet meer over winst.”

De gast kiest de muziek in het radioprogramma Het Ochtendhumeur. Hij wilde Nederlandstalige muziek horen. Zoals ‘Het is moeilijk bescheiden te blijven’ van Peter Blanker. “Er zit zelfspot in. Het gaat over een man die in de spiegel kijkt. Ik mocht vroeger van oma niet in de spiegel kijken, omdat dat ijdelheid was…”