Roskam Moordkuil Jaargang 05, 1999

Gert-Jan Oplaat gedraagt zich als onderkoning van Overijssel.

Nummer 10 – 1999

Gert-Jan Oplaat gedraagt zich als onderkoning van Overijssel. Hij vertoont zich graag met groot gevolg dat op elke (veelal mislukte) kwinkslag van de verlosser als geprogrammeerd begint te lachen. Ik begrijp niet dat een Tweede Kamerlid zulke applausmachientjes om zich heen verzamelt.

Onze Markelose pluimveemarkies van de VVD zal die zaklopers wel voor zijn eigen ego nodig hebben. En wellicht voor zijn bescherming, want hij heeft inmiddels erg veel vijanden. Hij voelt zich verheven boven al die boeren die hij vertegenwoordigt. Maar wat wil je, als zelfs je eigen pappie je elk moment van de dag vertelt dat je zo’n topper bent. Iemand zonder niveau gelooft dat.

Niks Markelo meer, daar heeft hij alleen nog een kippenhok. Hij ruïneerde zijn eigen huwelijk en gedraagt zich sindsdien als een moderne Don Juan die meent dat iedere vrouw ogenblikkelijk in katzwijm voor hem valt. Voor de laatste die dat deed, is hij zelfs verhuisd naar Duitsland. Ik vraag me eigenlijk af of een emigrant als kamerlid in Nederland kan aanblijven.

Hij slijmt zich in bij journalisten, in het Haagse perscentrum Nieuwspoort wordt hij Norm genoemd (naar de kroegtijger uit Cheers) en heeft hij zijn eigen kruk. Van de drank die hij weggeeft, had hij een leuk autootje kunnen aanschaffen.

Maar hij moet genieten, de tijd die hem nog rest in Den Haag. Want ook zijn eigen partij is inmiddels volledig op hem uitgekeken; met plaats 396 zou hij spekkoper zijn. En binnenkruipen via voorkeurstemmen, nee, zelfs hij is niet zo dom dat hij dat gelooft. Hooguit zijn vader.

Hij duimt dagelijks dat het kabinet in godsnaam niet over het referendum struikelt. Want zijn feestje duurt nu nog officieel drie jaar. Nog drie jaar feesten, zuipen, neuken en in allerlei kutspelletjes van RTL4 meedoen.

Zijn ondergang nadert. En hij past daarbij de tactiek van de verschroeide aarde toe. Anderen afzeiken die er ook niets van bakken, maar in elk geval hun best doen. Hij pikt in Nieuwspoort iets op en roept meteen bij TV Oost dat zijn CDA-collega een woordvoerderschap is ontnomen.

Pure bluf. Pure jaloezie. Op iemand die nota bene is verworden tot het lachertje van de kamer.

Maar zij biedt hierbij via mij al haar kiezers excuses aan omdat zij per ongeluk in Provinciale Staten van Overijssel is gekozen maar daar geen gebruik van maakt. Ze zal het nooit meer doen.

Ze is naïef, niet opgewassen tegen haar taak; een beetje sneu type. Dat weet ik allemaal wel. Maar ze is ook eerlijk, oprecht en zichzelf.

Aflaat, stomme zelfingenomen kippenboer, ik waarschuw je: blijf met je smerige poten af van Annie Schreijer.

Vorige bijdrage

Nummer 9: Het Twentse huftertje is 22 jaar geworden

Volgende bijdrage

Theo Pruntel geeft Ten Cate toekomst, Geert Steinmeijer haakt af

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

1 reactie

  1. Valentijn
    31 augustus 2019 at 19:44

    Wat een slecht artikel, persoonlijk wrok de reden voor het artikel. Heeft weinig met journalistiek te maken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *