Roskam Moordkuil Jaargang 08, 2002

Nummer 44

Nou heeft het koningshuis ons land wel vaker in diskrediet gebracht, maar het belletje van Bernard naar de Telegraaf slaat alles. Je zal maar officier van justitie zijn. Je staat voor lul. Al hebben die mensen daar weinig moeite mee, heb ik zelf inmiddels ondervonden. Het hoogtepunt zou wat mij betreft zijn als Bernard inderdaad die boete betaalt voor die twee AH-medewerkers.

Het is niet de eerste keer dat het Openbaar Minsterie zich drukker maakt om geweld dat slachtoffers gebruiken tegen hun belager dan om de overvaller of verkrachter zelf. Het is een soort plaatsvervangende schaamte. Justitie is zelf absoluut niet opgewassen tegen de criminaliteit. Gedupeerden doen alleen nog aangifte omdat het van de verzekering moet of jatten een fiets of autoradio terug. Een slachtoffer hoort steun te zoeken bij de politie, bij justitie. Maar als je dat niet doet en er zelf op los slaat dan ben je bij justitie aan het verkeerde adres. Dan pakken ze je terug. Die twee vakkenvullers van AH hadden die overvaller nadat hij geboeid was, natuurlijk niet meer mogen schoppen. Maar ik kan het me wel voorstellen, want als je zo\’n mongool met een wapen tegenover je hebt gehad wil je je wel even afreageren.

Remkes roept in het Algemeen Dagblad dat hij in Venlo wel zou hebben ingegrepen. Da\’s gemakkelijk. Ik durf het niet. En nou helemaal niet meer, want als ik die hufter per ongeluk hard op zijn hoofd zou hebben geraakt, had ik nu in de bak gezeten.

Ik stel me die overvaller voor die net en paar mensen naar het leven heeft gestaan voor een paar centen. Wie weet wat die lul allemaal op zijn kerfstok heeft. En dan krijgt hij van zijn slachtoffers een onbedaarlijk flink pak op zijn donder. En dan gaat hij zich beklagen. Want ben je dan voor een lul van een agent als je de aangifte van die overvaller opneemt. Van elke andere aangifte hoor je nooit meer wat. Je hele huis kan worden leeggehaald, je dochter kan worden aangerand in een zwembad. Je hoort nooit meer wat. En deze aangifte scoort meteen de hoofdprijs.

Jaren geleden werkte ik voor het Utrechts Nieuwsblad. Ik stond erbij op het station dat hooligans zich werkelijk als beesten misdroegen. Een agent werd vol geraakt. Niet veel later werd de dader uit de meute gepikt en ging hij met vier agenten een lift in. Naar boven. Ik meende dat bij gearresteerd werd, maar een paar minuten keerde de lift weer terug. De hooligan was helemaal in elkaar getrimd. Toen ik daar later vragen over stelde, liet de voorlichter weten dat het niet gebeurd was en als het wel zo was, moest de hooligan maar aangifte doen, lachte hij.

En toen er in het Arkestadion een agent was aangevallen, volgde er bij RTV Oost direct een razzia.

Nou begrijp ik het. Politie en Openbaar Ministerie zijn er vooral en uitsluitend voor de politie en Openbaar Ministerie. De burger is maar bijzaak.

Vorige bijdrage

Nummer 43

Volgende bijdrage

Nummer 45

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *