Roskam Moordkuil Jaargang 12, 2006

Nummer 47

Iedereen heeft in principe een positief zelfbeeld. Ben je voor langere tijd negatief, dan moet je gaan hangen, onder de trein springen of flink aan de antidepressiva. Voorbeeld: ik ben te dik, vind ik zelf ook, anderen vinden mij dik tot heel dik, maar we zijn het er in elk geval over eens dat ik overgewicht meetors. Ik ken mensen die hun eigen kwaliteiten zeer overschatten, ze vinden zichzelf een fantastische stukjesschrijver of presentator waar andere mensen eerder overtuigd zijn van het tegendeel. De ruimte tussen zelfbeeld en werkelijkheid is dan wel erg groot en leidt erg vaak tot teleurstellingen en gezeik over onderwaardering, geen kansen krijgen. Kijk een halfuurtje naar het programma X-factor en je begrijpt dat veel mensen nauwelijks echt serieus over zichzelf en hun eigen kunnen nadenken.

Dat gevoel heb ik ook bij Carint. Deze thuiszorgorganisatie heeft in zeven van de veertien Twentse gemeenten het aanbestedingsbeleid verloren. Dan praat je over echt geld. Bij Carint zijn ze zich de tering geschrokken, wijzen ze eerst naar de tweede kamer die eerder dit jaar (met uitzondering van de SP) de Wet Maatschappelijke Ondersteuning aannam die (onder meer) bepaalt dat het huishoudelijk werk via de thuiszorgorganisaties aanbesteed moet worden.
Bij Carint zijn ze ook boos op de gemeentes die de kans hadden de aanbesteding op een softe manier door te voeren, maar direct hebben gekozen voor keiharde liberalisering.
Ton Swagerman is directeur van een bedrijf dat nooit marktwerking heeft gekend. Over zelfbeeld en werkelijkheid gesproken, ik heb de afgelopen week met een aantal bestuurders gesproken die allemaal afgeven op Carint en op directeur Swagerman. Zelf vindt hij dat hij een flinke portie krediet heeft opgebouwd in de afgelopen jaren en dat hij hooguit voor wat irritatie heeft gezorgd om zijns inziens processen te verbeteren. Bij de aanbesteding van de thuiszorg is in geen enkele gemeente één organisatie gekozen, soms drie, vaker nog vijf. Dat betekent dus dat de klant kan kiezen uit vijf bedrijven. En dan ben je als Carint wel erg slecht als je er dan nog niet bij zit.

Ik vind Swagerman niet onaardig, maar hij heeft weinig uitstraling en is weinig doortastend. Toen ik hem van de week sprak had ik echter met hem te doen. De werknemers zouden boos op hém moeten zijn dat de voor erg veel geld ingehuurde directie zo slecht de aanbesteding heeft begeleid. Bij Carint hebben ze geen ervaring in aanbesteding, maar ze hebben ook geen ervaringsdeskundigen ingehuurd. Swagerman zegt dat hij zeven gemeenten heeft gewonnen waar de rest ziet dat hij er zeven verloren heeft. Hij gaat nu met verlies de zaak beconcurreren, dat is ook geen overlevingstactiek.
Swagerman zegt niets fout te hebben gedaan en dus ook niet op te willen stappen. Ik adviseer hem één ding: ga nou eens echt praten met bestuurders en ambtenaren, dan hoor je misschien hoe ze echt over je denken.

Vorige bijdrage

Judith Ploegman aan het hoofd van jeugdcolonne die babyboomers wil verjagen

Volgende bijdrage

Nummer 48

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *