Veel in Zuid-Afrika geweest, nooit Mandela ontmoet

Tom Egbers heeft Nelson Mandela tenminste nog kunnen vragen wat hij van de voetbalwedstrijd tussen Nederland en Zuid-Afrika vond. Bij mijn weten ben ik zelfs nog nooit in de directe omgeving van Mandela geweest. En dat had ik wel heel graag gewild. Mandela heeft zo’n 28 jaar op Robbeneiland vastgezeten. En sinds zijn vrijlating heeft hij zich ingezet voor zijn land en heeft hij zijn bewakers, de mensen die hem vernederden en om zijn huidskleur verachtten, de hand gereikt. Ik vind dat ongelooflijk knap. Ik heb nog een lijstje met mensen met wie ik wat te verhapstukken heb. Mijn leven is niet mislukt als ik daar nooit aan toe zou komen, het is geen obsessie, maar mijn achilleshiel is wel mijn rancune. Ik weet het. Ik grap wel eens dat ik eruit zie als een olifant, maar ik heb ook het geheugen van dat dier. Ik ben ooit afschuwelijk (overdrachtelijk) genaaid door een dametje uit Almelo dat ik nog tijden achtervolgd heb. Toen ik haar nu een jaar geldenweer eens (op LinkedIn) tegenkwam en zag waar ze werkte, hield alleen een ernstigewaarschuwing van een goede vriendin mij tegen om opnieuw in actie te komen. Want het is een keer goed… Ik baal zelf ook van die nare karaktertrek. Ik had Mandela willen vragen hoe hij het flikt mensen die hij verafschuwt, mensen die menen huizenhoog boven hem te staan, te kunnen vergeven, de hand te reiken. Ik was eerder dit jaar in Kaapstad waar ik een paar Nederlanders bezocht, onder wie Sander Westerveld die keepte bij Ajax Capetown. Ik nam hem mee de Tafelberg op om hem daar te interviewen, vond ik een mooi plekkie en hij was er ook nog niet geweest. Ik was de dag ervoor op Robbeneiland geweest waar ik in de cel van Mandela heb gestaan en een rondleiding in de gevangenis kreeg van een vroegere medegevangene van Mandela die zei dat de steengroeve voor hem en veel van zijn lotgenoten een leslokaal is geweest, want Mandela hield de spirit erin en zei dat iedereen van iedereen kon leren en bracht dat daar in de praktijk. Westerveld was nog niet toegekomen aan een bezoek, ik hoop dat het inmiddels wel gelukt is. Ik ben jaren geleden ook in het huis van Mandela in Johannesburg geweest, maar dat zei me minder. Mandela was een voorbeeld, maar helaas geen nieuwe Jezus, hij heeft ook niet voor elkaar gekregen dat de zwarten het nu veel beter hebben in Zuid-Afrika, de vreselijke townships waar ik samen met de Oldenzaalse ondernemer Hans Siers een keer rondgeleid ben door father Gerald (door Siers financieel gesteund) die probeert op kleine schaal werk, onderdak en onderwijs te organiseren. Alleen had ik de township Khayelitsha (letterlijk naast de luchthaven van Kaapstad) niet in gedurfd. En Zuid-Afrika is rijk aan delfstoffen, maar ze houden uitverkoop omdat ze geen ontwikkelde mensen hebben die de kostbare delfstoffen kunnen verwerken tot eindproducten. Zondag is de uitvaart van Mandela. Op die dag vlieg ik terug naar Nederland, na afloop van de wedstrijd Manchester City tegen Arsenal. Er spelen in Engeland heel veel Afrikaanse sporters, ik ben benieuwd of ze daar ook een minuut stilte houden. Maar dan wel echt en geen Blatter-minuutje…