De belangrijkste haringparty en een steengoed concert
De belangrijkste haringparty van het oosten vindt vandaag (vrijdag) plaats bij Bolk in Almelo. Grappig om te zien hoe hoogwaardigheidsbekleders zich in allerlei bochten wringen om er maar bij te mogen zijn. Fred Teeven, staatssecretaris voor Veiligheid en Justitie, zal voorafgaand aan de party voor een select aantal mensen tijdens een soort mini-seminar zijn licht over een aantal zaken doen schijnen. Waar ik met heel veel plezier ben geweest was de illegale haringparty van Marquette Detachering in Vriezenveen bij Zandwijk. Ja, maar toen was de nieuwe haring toch nog niet gevangen? Toch wel, want die komen heus niet alleen op Vlaggetjesdag aan land, die zijn er al veel eerder, maar mogen dan nog niet onder die naam verkocht worden. Marquette levert tijdelijke krachten aan de visfabriek, zodoende…. En om gedoe met de politie te voorkomen noemt het bedrijf het feestje een illegale haringparty. Er stonden kris kras een paar gênant grote auto’s voor de deur die daar wat de burgemeester betreft (die ik bij de ingang tegen het lijf liep) prima stonden. Dankzij een aantal echte ondernemers was de opbrengst van de veiling (bijna dertigduizend euro) bestemd voor mensen die heden ten dage hun boodschappen niet of nauwelijks meer kunnen betalen. Logisch dat de burgemeester de foutgeparkeerde bakken voor de deur niet wenste te zien, want deze gasten doen echt wat in plaats van zilveren harinkies uitdelen aan vrindjes. Behalve in Limburg waren The Stones, volgens mij tijdens hun derde afscheidstournee, onlangs ook in Berlijn. Daar heb ik de heren die de leeftijd van mijn ouders hebben weer gezien en gehoord. Het was niet de zonnebrand die in mijn ogen prikte, toen ik Mick, Ron, Keith en Charlie op de volgepakte Waldbuhne in Berlijn door een deur het podium op zag lopen. Start me up is zo ongeveer de vaste opening de laatste jaren, tal van hits volgden. In de kranten las ik veel negativisme over de The Stones die niets nieuws meer zouden produceren, die niet vernieuwend zouden zijn. Nee, en? In elk plaats waar ze optreden mag het publiek via internet een aantal nummers kiezen. Wat mij betreft vernieuwend genoeg. Mick Jagger rent nog steeds met veel energie over het podium. De oude rocker Keith Richards heeft voortdurend een grote smile op zijn gezicht en lijkt te genieten van het succes op zijn oude dag. Een man of tien op gitaren, blaasinstrumenten en keyboards ondersteunen Richards en Wood. Richards meldt, ‘It’s nice to be here. It is nice to be anywhere’. Hij heeft gelijk. Hij trekt als zeventigjarige nog volle stadions na een leven dat bol staat (stond?) van seks, drugs en rock ‘n roll. Het hoogtepunt van het concert was voor mij het nummer Gimme Shelter met een geweldige rol voor achtergrondzangeres Lisa Fischer. Ik moest denken aan het verhaal dat Leo Blokhuis afgelopen winter bij de Top2000 vertelde over Merry Clayton die je hoort zingen, bijna schreeuwen, in dit nummer op de plaat. Deze zangeres is in 1969 hoogzwanger midden in de nacht uit haar bed gebeld en gesommeerd om naar de studio te komen waar The Stones een plaat aan het opnemen waren: ze misten nog iets bij het nummer Gimme Shelter. Merry Clayton verscheen in haar zijden pyjama en met krulspelden in het haar in de studio. Lisa doet op het podium niet voor haar onder.
Nog geen reacties