‘Boerenautoverkoper’ René Zuithof kietelt de grote dealers

René Zuithof heeft met zijn autobedrijf geen klagen, maar het besluit van Daihatsu om de autoverkoop in Europa te staken vanaf 2013 doet hem pijn.

‘De boerenautoverkoper’ is een geuzennaam voor Rene Zuithof. Het bedrijf zit al 51 jaar in Bornerbroek. “We zijn een begrip in heel Twente,” zegt Zuithof zonder spoor van ironie. Hij snoept klanten af van de grote merken in de steden Enschede, Hengelo en Almelo. Allemaal klanten die Zuithof de klandizie gunnen, omdat ze niet eerst door een heel praalhuis moeten zoeken naar iemand die hen te woord wil staan. Zuithof verkoopt jaarlijks zo’n 1500 auto’s, nieuw en gebruikt, zijn grootste verdriet: het besluit van Daihatsu om de autoverkoop in Europa te staken vanaf 2013.

Ik kan ’s avonds gewoon een paar uur languit op straat gaan liggen, dan komt er niemand meer langs bij ons

“Onze klanten komen van heinde en ver.” Maar dat is fors minder geworden, want de hele infrastructuur in en rond Bornerbroek is veranderd. “Ik kan ’s avonds gewoon een paar uur languit op straat gaan liggen, dan komt er niemand meer langs bij ons.” Dat is ook het gevolg van de aanleg het nieuwe bedrijventerrein, dat nog geen groot succes is. “Al die boeren die daar eeuwen en eeuwen gewoond hebben en hun ziel en zaligheid in hun bedrijven hebben gestopt, zijn weg, naar Drenthe, of helemaal gestopt. En als je dan nu niet dat het allemaal nog leegstaat…” Voor Zuithof is dat extra zuur omdat hij een benzinepomp voor de deur heeft staan waar 24 uur per dag getankt kan worden. “Er zijn nog wel veel mensen uit de buurt die speciaal bij mij komen tanken, omdat we nog altijd een behoorlijke korting op brandstoffen geven. Maar vroeger verkochten we jaarlijks zo’n 950.000 liter brandstof, nu nog maar 800.000. Ja, natuurlijk heb ik met de gemeente gesproken, maar daar loop je met je kop tegen de muur.”

Vergunning.

Dat is niet voor het eerst overigens. Aan het einde van deze maand wordt een nieuwe hal geopend; waar de aanleg van het regionaal bedrijventerrein zo ongeveer een pennenstreek op vrijdagmiddag was, daar heeft Zuithof vier (!) jaar lang de deur van de gemeenten Almelo en Borne moeten platlopen voor een vergunning. “Ja, ik heb er heel wat achteraan moeten sjouwen.” Er staat nu een hal met ruimte voor zo’n vijftig auto’s. De noodzaak is vrij simpel: “Ik zit natuurlijk in het natuurgebied met mijn bedrijf, maar alle auto’s staan buiten onder de bomen. De vogels poepen altijd op de auto’s.” Pa Zuithof is in 1961 met zeshonderd gulden begonnen met het bedrijf. “Mijn tweelingbroer en ik liepen van jongs af aan in overalletjes en op klompen in de werkplaats.” In 1992 heeft René het bedrijf overgenomen, zijn broer werkt bij hem. “Die heeft de leiding in de werkplaats.” Er was in de jaren zestig en zeventig een grote honger naar niet al te dure auto’s. “Mijn vader haalde in de beginjaren kneusjes uit Duitsland.” Inmiddels is het bedrijf dealer van Daihatsu en Subaru, met meer dan twintig mensen op de loonlijst. Last van de crisis heeft Zuithof nauwelijks. “Ik verkoop nog steeds zo’n 1500 auto’s per jaar, het is niet meer maar ook niet minder geworden. In 2011 was de omzet rond de elf miljoen euro. Een tweede vestiging, in Reutum,
is niet gelukt. “ Ik had de hoop dat één van mijn zoons daar een goede boterham zou kunnen verdienen.”

Ik hoop dat er een keer een betrouwbare ‘Chinees’ opstaat, daar sta ik voor open

Daithatsu.

Dat heeft ook te maken met de beslissing van Daihatsu om vanaf 2013 te stoppen met de verkoop in Europa. Zuithof is lyrisch over deze kleine auto. “Het is een geweldig merk en heel zuinig. Het is het oudste Japanse merk en bestaat 114 jaar, meneer. Er mankeert maar één ding aan: het is een heel slechte auto voor de garage, want de auto gaat nooit kapot.” Toyota is 54 procent eigenaar van Daihatsu, en dat is volgens Zuithof de reden waarom Toyota zo’n goede reputatie heeft kunnen opbouwen. “In Toyota zit de motor van Daihatsu. In de topjaren verkocht ik jaarlijks een kleine driehonderd Daihatsu’s.” In januari werd hij met al zijn collega’s opgetrommeld om naar Vianen te komen waar de dealers het slechte nieuws te horen kregen. “Het was alsof ik een klap van een moker kreeg; ik ben er nog ziek van.”

Subaru.

Daihatsu kan dan wel volgens Zuithof de beste auto van de wereld zijn, het imago is omgekeerd evenredig. Dat geldt ook voor Subaru, ook al zo’n pretmerk, zeggen we pestend. Stoïcijns: “Subaru is een van de weinige auto’s die standaard ‘all wheel drive’ heeft. Dat geeft comfort, dat komt de wegligging ten goede. Het is ook een ideale auto om een caravan te trekken,” weet Zuithof. Hij zoekt met verve naar een ander merk om dealer van te worden. “Ik zou het liefste een merk vinden dat bij Subaru past, dus in het kleine segment. Mijn voorkeur was Suzuki, maar helaas zijn alle dealerschappen in Twente vergeven,” treurt hij. “Ik hoop dat er een keer een betrouwbare ‘Chinees’ opstaat, daar sta ik voor open.” Met de Landwind is het in Nederland niet goed afgelopen. “Nee, die zou ons bedrijf in waarde verminderen, dus daar moet ik niet aan beginnen.”

Kia.

Het geeft wel aan dat een bedrijf als Zuithof ook nieuwe auto’s moet kunnen aanbieden. “Wij kopen steeds nieuwe auto’s van andere merken op, wat maar te koop is. Er is pas een partij nieuwe Kia’s Picanto uit Spanje gekomen. Daar draait de economie slecht en de auto’s die voor die markt bestemd waren, raken ze niet kwijt. Ik kreeg een belletje van mijn tussenpersoon. ‘Prima, ‘loat ze ma kommn’. Ik heb veel klanten die graag een nieuwe auto willen voor zo’n zevenduizend euro.” Naast de nieuwe auto’s koopt Zuithof wekelijks zo’n zeven, acht gebruikte auto’s in, puur voor de handel om klanten een goed aanbod te geven. Vroeger lachten de grote merken om de boerenautodealer in Bornerbroek. “Ze zagen mij als Klein Duimpje, maar de laatste tien jaar zijn ze daar toch in veranderd.” De groei is vooral te danken aan de lage prijzen, maar vooral de service. “Als een klant vraagt of ik naar de olie wil kijken, dan doe ik dat zelf even en roep ik niet meteen een monteur.” Nog mooier zijn de verhalen die de ronde doen, dat een klant van hem in Oostenrijk een ongeluk had gehad en zich geen raad wist. “Hij zat in zak en as en wist niet wat te doen. Ik heb zijn verzekering gebeld. Binnen een half uur was alles geregeld.” En het verhaal dat hij op zondagochtend vroeg naar Almelo reed om daar een ouder echtpaar te helpen om in hun eigen auto in te breken omdat ze de sleutels er in hadden laten zitten? “Is ook gebeurd. Wat moet ik dan, die mensen maar laten staan?”