Roskam Moordkuil Jaargang 04, 1998

Nederlandse voetbalsterren willen betaald worden voor interview

Nummer 16 – 1998

De Nederlandse voetbalsterren willen zich tegenwoordig laten betalen door journalisten voor een interview. Het Team Holland of zoiets organiseert dat. Het Algemeen Dagblad betaalt een paar ton. Voor Panorama heb ik in een grijs verleden zelf chequeboek-journalisitek bedreven, dus dat zal nu helemaal geen probleem zijn, en Johan Derksen van Voetbal International laat nota bene tegenwoordig de interviews in zijn blaadje bijpunten door PR-mensen. Anders werken de toppers niet meer mee.

‘Zeg, Oude Kamphuis, effe over die eigen goal. Hoe gebeurde dat precies.’ Voor 250 piek geeft hij antwoord. ‘Jan van Halst, ik wil je in de uitzending om over dit seizoen te praten.’ Voor duizend piek is Van Halst je man. Nu nog praten ze voor niets. En naar de studio komen ze voor een fles wijn of een mooie balpen. Nog wel.

Nou zijn Oude Kamphuis en Van Halst overigens niet de meest verkeerde jongens, geen misverstand. Maar je zal voor je werk met die oppervlakkige gassies moeten praten over hun vak, over hun leven en over wat ze bezighoudt. Daarvoor wil IK betaald worden. Met Van Halst vermaak ik me wel, maar je zal een verhaal moeten maken met types als Elzinga, Durmusoglu of Leferink. OK, voor 500 piek wil ik ze wel alle drie vragen stellen.

Tom Egbers moet straks weer naar de WK in Frankrijk om direct na afloop van de wedstrijd voor het speciale sponsorbord de blagen Seedorf en Davids voorzichtig te onderhouden over de tegenvallende wedstrijd. Zij zullen opzichtig op hun horloge kijken of de betaalde twee minuten om zijn zodat ze weer weg kunnen.

Ik vind dat de pers met terugwerkende kracht voor de echte top moet betalen. Met orgastische genoegens beleefde ik de prestaties van Ellen van Langen, Gerard Nijboer en Hennie Kuiper. Deze mensen hadden allang multimiljonair moeten zijn. Het gezeik dat Ellen van Langen met die achterlijke atletiekbond heeft. De wijze waarop ze aan de kant is gezet. Nog steeds krijg ik tranen in mijn ogen als ik Nijboer zijn zilveren medaille zie behalen. Mensen met inhoud, mensen met karakter, mensen met een verhaal. Mensen die gewoon zijn gebleven. En daarom zijn de initiatieven van De Twentsche Courant/Tubantia met Hennie Kuiper (beklimming l’Alphe d’Huez) en Marti ten Cate (marathon) geweldig. Dat zijn de klasbakken van onze wereld. Elk bedrijf moet onmiddellijk zijn sponsorbelangen bij het bedrijf van Kuiper onderbrengen. Interesseert me geen reet of hij in dat werk goed is.

Ik neem het de regionale krant met terugwerkende kracht niet meer kwalijk dat door het meebetalen aan het stadion, het sponsoren van sportevenementen, het leveren van een PR-man voor Boekelo in feite de chequeboekjournalistiek met de bijpassende zeer positieve verhalen in Twente is geïntroduceerd.

Vorige bijdrage

Dick Zinkweg was de verpersoonlijking van de asfaltlobby in Twente

Volgende bijdrage

Lemstra speelt dubbelspel over de vorming van de dubbelstad

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *