Roskam Moordkuil Jaargang 06, 2000

Nummer 26

Ik dacht even dat de wereldvrede was uitgebroken of dat dit kabinet fantastische plannen had bedacht om definitief de problemen op te lossen waarmee het onderwijs en de zorg kampen.

Ik zag duizenden hossende mensen, intens blij tot in hun nagels.

Dat is fijn, geluk is mooi.

Als het om vrede of gezondheid gaat.

Het gaat echter om een simpel partijtje voetbal. Een luizige kwartfinale.

Dus om niets.

Ik hoop oprecht dat het Nederlands elftal Europees kampioen wordt. Maar met Sparta Enschede hadden wij beter verdedigd dan die Joegoslaven deden. Onze keeper is beslist beter dan Kralj.

Ik wil niet zeuren, ik vond het een amusante wedstrijd, maar om nou met honderdduizenden door de straten te scheuren en te feesten is wat overdreven.

Het is wel gênant dat een groot deel van een natie voor wat betreft de eigenwaarde afhankelijk is van 11 jongens die al lang en breed miljonair zijn en het zelf wel geinig vinden om een EK op hun CV te hebben. Die verering is een soort godsdienstwaanzin.

Ik word altijd angstig van fundamentalisten.

Dat zijn blinde fanaten.

Het is van alle tijden, mensen zoeken iets waaraan ze zich kunnen vastklampen. In een oorlog, soit….. Maar we sterven van geld, vrijheid en democratie.

Ik kan me herinneren dat Kluivert ooit een hardwerkende meneer met hoge snelheid doodreed. Nederland was boos. Ook een boegbeeld heeft beperkingen. Ik heb Kluivert niet horen zeggen dat hij zijn doelpunten opdraagt aan die schlemiel. Dat zou een mooi gebaar zijn geweest, vergelijkbaar met de buiging Van de Sar voor onze toekomstige koning.

God is dood en Kluivert is zijn opvolger. Waar de Oranjespits komt, liggen zijn volgelingen aan zijn voeten. Kluivert danst over de groene weide als Jezus over het water.

Saint Patrick en zijn discipelen verschijnen dagelijks achter een dranghek om hun evangelie via de media over de hele wereld te laten klinken. Tientallen cameraploegen, honderden fotografen, duizenden journalisten verdringen elkaar om uit de mond van Zijne Heiligheid te horen dat de bal rond was.

Miljoenen mensen laten hun geluk volledig afhangen van Hem. Van zijn balgevoel.

Ik ben een beetje bang voor zulke mensen. Een beetje veel. Want in naam van Jezus, Hitler, Allah en wellicht straks Kluivert menen mensen zich alles te kunnen permitteren.

Vorige bijdrage

Nummer 25

Volgende bijdrage

Nummer 27: Leen for President

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *