Roskam Moordkuil Jaargang 11, 2005

Nummer 34

Knap dat de regionale krant Frans Hartman in Turkije wist te traceren, waar hij ‘in familieverband het faillissement verwerkt’. Niet de laatste leugen van Hartman die namelijk al langer dan een jaar bezig is de zaak te flikken. Hij heeft schijt aan iedereen en in het bijzonder aan die 170 werknemers van wie velen al meer dan een kwart eeuw bij die zelf benoemde industrieel werken. Het spel is niet nieuw, maar blijft gruwelijk smerig. Omdat het ten koste van iedereen gaat behalve van Hartman en de bank (ABN Amro) die hun posities veilig stellen: de maatschappij de lasten, zij de lusten.

Die Hartman is een ontzettende klootzak, altijd al geweest. Arrogant tot in zijn teennagels, vindt zichzelf een captain of industry, terwijl de nitwit gewoon geluk heeft gehad met zijn tuinmeubelkunstje. En voor de rest is hij een waardeloze ondernemer die een tiental directeuren heeft verbruikt, absoluut blind was voor marktontwikkelingen (waarom wordt de restcapaciteit van de kunststofproducten onvoldoende gebruikt, waarom heeft hij nooit kunnen inspelen op de consumentenwens naar teak, waarom is hij nooit gaan pionieren in Indonesië?) en verder ronduit onsympathiek is. Ik ken niemand die hem mag. Ja Ferdinand Fransen en daar begrijp ik echt helemaal niets van.

Ooit werd ik op het kantoor van Hartman ontboden om een reportage te maken over het zoveeljarig bestaan. Dat er toen ook al 25 mensen uitmoesten, interesseerde hem geen biet. Toen ik daar vragen over durfde te stellen, belde hij woedend mijn hoofdredacteur dat hij mij moest ontslaan. Zijn laatste directeur Haafkens kwam van investeringsbedrijf H2 waarvan de CEO weer commissaris was bij Hartman. Die directeur leidde nog niet zo lang geleden een workshop over financieel beheer. Hij kreeg tijdens de evaluatie een onvoldoende, volgende keer huren we die Haafkens in voor het onderwerp malversaties onder de pakkende titel ‘Hoe houd je fraude uit de boeken, tips voor een prettig georganiseerde ondergang zonder zelf op de blaren te hoeven zitten’.

Al meer dan een jaar geleden (anders ligt de fraude er wel erg dik bovenop) hebben ze nieuwe BV’s opgezet, samen met hun nieuwe buitenlandse vrienden. Veel van waarde is langzaam maar zeker overgeheveld uit de nu gefailleerde BV. Daar zijn de productiekosten ondergebracht, maar de orders (die binnenkort zullen volgen naar aanleiding van een grote beurs) gaan straks naar de nieuwe BV. Daarom hebben ze zo’n haast. De bank zit in het complot, die houdt zijn centen, de curator kan weinig anders (als hij het spel al doorheeft).

Hartman heeft thuis een trimsalon, een zwembad op de eerste verdieping van zijn huis, gouden kranen in de badkamer. En hij vangt straks weer een hoop poen voor zijn aandeel in ’t Sybrook. Een beetje de grote jongen uithangen. En 170 man op een houtje bijten, over de afgrond geduwd. Als ik daar mijn beste jaren had doorgebracht, zou ik mijn centen desnoods gaan halen. Wel eerst even telefonisch (053-4353886) aanmelden.

Vorige bijdrage

Nummer 32

Volgende bijdrage

Nummer 35

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *