Heeft de journalistiek in de regio nog wel toekomst?
Heeft de journalistiek in de regio nog wel toekomst?
Journalistiek is gewoon handel. Je kunt daar moeilijk over doen, maar bij kranten als onderdeel van een beursgenoteerde onderneming zijn de aandeelhouders allereerst geïnteresseerd in de wel of niet gestegen waarde van het bedrijf, het dividend en het bedrijfsresultaat. Overigens worden ook mediabedrijven die niet aan de beurs genoteerd staan met argusogen gevolgd door de eigenaren. Of denkt u dat John de Mol uitsluitend met mooie verhalen tevreden kan worden gesteld? Het is een retorische vraag… Ruud Hendriks zei ooit dat als de mensen bloemkolen willen hij ze bloemkolen geeft. We moeten niet doen alsof de journalist een verheven beroep heeft. Journalisten zien zichzelf graag als hoeders van de democratie. Als dat ooit zo was, dan is die tijd geweest, het gaat tegenwoordig om de gunst van de lezer, de gunst van de kijker… Want lezers en kijkers zijn synoniemen voor advertentiegelden. De regionale kranten waar ik gewerkt heb (Haagsche Courant en Utrechts Nieuwsblad) hadden ik weet niet hoeveel edities, en in elk gehucht deed een redacteur verslag van het lokale nieuws. De kranten werd bijkans huis aan huis bezorgd. Dat is allang niet meer. De laatste Houwert (eigenaar van een aantal kranten in het oosten des lands) heeft zijn aandelen verkocht aan Mecom en dat deed hij dus echt niet vanwege de hoogdravende plannen die Mecom voornemens was ten uitvoer te brengen. Het sneue van Houwert is overigens dat hij het verkoopbedrag van meer dan honderd miljoen uitbetaald kreeg in Mecom-aandelen en die hebben nu ongeveer de waarde van de rol papier op mijn toilet. Over de reorganisatie en digitale plannen van uitgeverij Wegener (eigendom van Mecom) verwijst de persvoorlichter naar het moederconcern en daar laat men weten dat in Nederland het bedrijf vertegenwoordigd wordt door het PR-bedrijf van Charles Huijskens die zelden of nooit terugbelt. En gelijk heeft hij, journalisten zijn zeikerds… Heeft de journalistiek in de regio in dit perspectief nog wel toekomst? In nog geen tien jaar tijd is het aantal journalisten bij Wegener gehalveerd (tot duizend bij alle dagbladen). Met de nu aangekondigde bezuinigingen zou dat aantal met nog eens ruim tien procent verminderen. En daarom hield de journalistenvakbond NVJ deze week een debat in Utrecht. Met uitgevers, journalisten, politici en jawel, Truls Velgaard, opvolger van Joop Munsterman bij Wegener. Ik heb hem geïnterviewd en dat gesprek is vanmiddag bij Radio Oost te horen, vanaf half zes. Duidelijk is dat Wegener wil investeren in digitaal nieuws. In het debat werden ook de publieke omroepen aangehaald, want die zouden het toch maar makkelijk hebben vanwege de overheidssubsidie. Maar wat blijkt nu: uitgevers van kranten willen helemaal geen subsidie. Harry de Wit van TMG en Velgaard hebben het zelf gezegd: ze wijzen subsidie van de hand. Als hoofdredacteur Kees Pijnappels van De Gelderlander het een dag voor het zeggen zou hebben (in het torentje van Rutte), dan nam hij Omroep Gelderland voor een euro over. Want op die manier zou hij leuke crossmediale dingen kunnen doen. Maar zou de lezer daardoor beter worden bediend? Wordt het nieuws daar beter van? Het woord pluriformiteit werd tijdens het debat niet één keer genoemd! Wel de angst dat het publiek genoeg heeft aan een tweet van 140 tekens over een nieuwsgebeurtenis. Dat zou toch vreselijk zijn… Alleen Anouchka van Miltenburg haalde aan het eind van het debat aan dat één ding niet aan de orde was gekomen. Wat wil de lezer? Wat wil het publiek? Dat waren de debaters bijna vergeten. Of zoals Bart Brouwer, oprichter van het platform voor lokale journalistiek Dichtbij.nl (een initiatief van de Telegraaf) het verwoordde: “We zien bestaande bedrijven als basis voor de toekomst, maar daar zou het niet over moeten gaan. Misschien er is in de toekomst wel geen ruimte of plaats voor uitgevers en omroepen zoals die nu bestaan.” Zoals mijn studerende dochters zeggen: “We gaan toch niet betalen voor iets dat gratis te verkrijgen is op internet.” Hoe Velgaard denkt te kunnen verdienen, blijft onduidelijk. Saillant detail: uit onderzoek blijkt dat uitgevers slechts drie procent investeren in innovatie? Waarom wordt er zo weinig of beter gezegd niet geëxperimenteerd met verdienmodellen op internet? Omdat niemand het nog weet.
Nog geen reacties