Roskam Moordkuil Jaargang 06, 2000

Nummer 8

Cor Boonstra verdient 1,8 miljoen, hij krijgt een bonus van acht ton (de reden daarvoor heb ik trouwens nergens gelezen) en hij verzilverde voor tien miljoen aan opties. Staat in het jaarverslag van Philips. Eerder maakte Manchester United bekend dat Roy Keane er een paar periodiekjes bij heeft gekregen: 175.000 gulden per week (per zeven! dagen). Dat geld krijg je niet op: je hebt net een derde Porsche besteld, voor je zevende minnares een leuk appartement aangeschaft, is het alweer einde van de maand en krijg je je volgende salaris overgemaakt……..

Op de Boonstra’s en Keanes van deze wereld ben ik niet jaloers, hooguit betreur ik het dat ik niet zo goed kan voetballen. Maar ik kan niet kwaaier worden dan op bestuurders die op kosten van de belastingbetaler een beetje de bijgoochem uithangen. En het zijn bijna altijd socialisten, let maar eens op. De zoon van de vroegere textielarbeider, de dochter van de schillenboer, ze gaan studeren, interesseren zich in politiek en zitten ineens in de wereld van big spenders; dealen in dure bordelen met Zuid-Amerikanen, Aziaten en Afrikanen. Ja, en die weten niet beter, die kennen alleen corrupte overheden. Met hen moet je je dus niet vergelijken, dunkt me.

Als je onze omhooggevallen arbeiders om uitleg vraagt, krijgen ze eerst dat toontje: wij weten wel wat goed is voor jullie. Dan volgt dat neerbuigende van de intelligente, vroegere idealist. En als dat niet helpt, begint het dreigen, dan gaat het je niet aan. Dergelijke types zitten bij alle overheidsinstellingen en publieke organisaties. Bij geen enkele andere omroep dan de socialistische VARA wordt het personeel slechter behandeld en onderbetaald; vraag het de journalistenvakbond NVJ.

De omslag zal ook wel moeilijk zijn voor de meeste nietjes die iets worden: eerst weten ze van ellende niet hoe ze moeten rondkomen, idealen van gelijkheid en ineens, en ineens zijn ze zelf het mannetje. En daarom is die openbaarheid zo belangrijk.

Van mij mag iedere bestuurder een creditcard, een riante onkostenvergoeding en een leasebak hebben, van mij mag hij rotzooien in het schemerdonker als dat de maatschappij uiteindelijk ten goede komt. Maar drie maanden nadien moet aan de gemeenteraad, aan de ondernemingsraad toch uit te leggen zijn waarom toen zo gehandeld is en wat er precies gebeurd is. Dat is democratie, daar hebben de papa’s van de Pepers voor gestreden. Ik heb vertrouwen in de capaciteiten van die zoon van een vroegere metaalarbeider, maar hij komt sneller in de verleiding dan het zoontje van de vroegere textielbaron.

Socialisten die de fout in gaan, soit. Maar tegen zelfingenomen bestuurders met toontjes, helpt maar een remedie: pleite. En heel snel.

Vorige bijdrage

Nummer 7

Volgende bijdrage

Nummer 9

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *