Roskam Moordkuil Jaargang 13, 2007

Nummer 27: pleuriszooi in Almelo

Ooit presteerde het Almelose energiebedrijf Cogas het om de nabestaanden van een overleden vrouw een verhuiskaart te sturen nadat die nabestaanden keurig een overlijdensberichtje aan de energieboer hadden gestuurd. Daarvoor heeft Cogas zich zelfs nog nooit verontschuldigd. En toen over dat verhuisbericht werd geklaagd, kregen die mensen te horen dat ze er blijkbaar geen idee van hebben hoeveel brieven er dagelijks bij Cogas binnenkomen. Het is om te lachen, behalve als het je overkomt. En Cogas krijgt zoveel brieven omdat ze er net als alle energiebedrijven in dit land een bende van maken.

De verantwoordelijke man voor die pleuriszooi in Almelo is een zeker Nico Schiphorst. Een ordinaire loonklerk die overal roept dat netwerken zijn werk is. Het is geen grapje. Maar als de overheid doorzet, heeft Cogas straks geen netwerken meer. Gelukkig. Schiphorst fêteert nu nog politici en anderen op onze kosten en noemt dat netwerken. We zijn binnenkort van deze gek af, maar nog niet helemaal. Ik kwam hem recentelijk weer tegen bij het afscheidfeest van de bekende makelaar Hennie ten Hag. Die had en passant het hele muziekcentrum afgehuurd, en voedsel en drank laten aanrukken waar ze in een klein Afrikaans land een week hun handen voor zouden dichtknijpen.

Ten Hag mag dat, hij kan dat allemaal gemakkelijk zelf betalen, hoewel wij als belastingbetalers als aftrekpostje ook wel mee zullen doen, maar hij heeft veertig jaar voor eigen risico ondernomen en een aardig bedrijf neergezet. Wat hoorde ik die Schiphorst prevelen? Dat hij ook zo’n soort afscheidsfeest wil. Wat? Flik het niet megalomane idioot. Je hebt voor een schandalig bedrag Cogas een paar jaar mogen leiden, ook tot mijn verbazing. En in die tijd is Cogas totaal vergraft, merkte ik van de week weer toen ik een wijziging keurig doorgaf, Cogas reageerde met een stapel formulieren van bijna een centimeter dik die ik moest invullen.

En dan zo’n groot feest. Dacht het niet. Als Schiphorst een bacchanaal voor zichzelf organiseert, dan doe ik aangifte bij de politie. Waarschijnlijk niet in Almelo. Want daar is het korps verrot, heb ik zelf ondervonden, mensen als Schiphorst en Pingen staan boven en onder de wet. Schiphorst valt net als die Boersma van Essent in de categorie graaiers, dieven. Nietsnutten die het bedrijf niets te bieden hebben, die er een bureaucratische en klantonvriendelijke moloch van gemaakt hebben.

Het is toch godgeklaagd dat ik al weken radiospotjes voorbij hoor komen, nota bene gemaakt van ons geld, waarin tegen de splitsingswet (scheiding van distributie en netwerk) wordt geageerd. Want er zouden banen naar het buitenland verdwijnen.

Aangezien domheid en arrogantie blijkbaar belangrijke selectiecriteria zijn bij Essent en Cogas, ben ik nu al enthousiast. En Schiphorst, denk niet dat ik een grapje maak: ik doe echt aangifte als die afscheidsreceptie meer behelst dan een spaatje en een plakje cake.

Vorige bijdrage

Nummer 26: Herman Wessels kende letterlijk God en iedereen

Volgende bijdrage

Oud-Saxion-student maakt werk van de ‘andere vakantie’

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *