Nummer 35

Als ik me ooit in iemand heb vergist, dan is het wel in Jan Hendrikx, de scheidende Commissaris van de Koningin in Overijssel. Ik vond hem een saaie lul die mijns inziens nooit wat voor elkaar kreeg. Ed Nijpels (als commissaris van Friesland) gooide tenminste nog een boot in de hofvijver om aandacht.

Ik vergeleek indertijd Hendrikx met zijn collega\’s Alders en Ter Beek. Dat tweetal was kwalitatief minder, schreef ik, maar schreeuwde harder en kreeg meer voor elkaar. Ze gingen gezellig met Wim Kok naar de hoeren, onderwijl hun handeltje voor de provincie regelend. Dat zou Hendrikx ook moeten doen. Zo stelde ik op deze plaats. Nooit zat ik er verder naast. Vrienden nodigde hij later uit met de woorden: “Kom we moeten van Medendorp naar de hoeren”. Tegen werknemers zei hij dat hij desnoods op zijn kop ging staan op het Binnenhof als hij daarmee dingen kon regelen voor Overijssel. Maar hij wist als geen ander (als voormalig Haags topambtenaar) dat keiharde kritiek en publiekelijk eisen stellen aan het kabinet eerder averechts werkt.

Jan Hendrikx is goed ondanks al die stumpers om hem heen op het provinciehuis. Hij is echt een briljant strateeg. Met onderkoelde humor. Uit bijzinnen, handig gekozen woorden, kon je soms opmaken wat hij echt dacht. Hij keek je dan wat afstandelijk aan, het hoofd ietwat achterover. Met een onderdrukte lach en met gebruik van prachtige metaforen. Hij heeft respect voor een ieder, laat mensen uitpraten, maar god sta je bij als je hem in de maling neemt. Als je ja zegt en nee doet. Dan laat hij je (bestuurlijk) liquideren.

Overijssel had met May-Weggen een contract afgesloten om de aanleg van een aantal infrastructurele werken te vervroegen. En betaalde daar ook voor. Netelenbos haalde er een streep doorheen. Op een goede dag stapte Hendrikx bij een tankstation te Hoevelaken in de dienstwagen van minister-president Kok. Om haar te herinneren aan de afspraken. En dat hij in dit geval voor aap stond en dat hij desnoods naar de rechter zou gaan, maar dat zoiets zijn stijl eigenlijk niet is, en dat soort teksten. In Deventer pikte zijn eigen chauffeur Hendrikx weer op. Onnodig te melden wat de uitkomst van het autoritje was. Zonder hoeren en stenen had hij het gewoon geregeld.

Hij was tegen de provincie Twente en ik denk diep in zijn hart ook tegen Twentestad omdat zo\’n fusie de provincie Overijssel zou ontwrichten.

Hendrikx moet alleen nog een klusje klaren in Dinkelland.

De aankondiging van zijn afscheid blinkt uit door weloverwogenheid. Op 1 juni volgend jaar vertrekt Hendrikx als Commissaris van de Koningin en hij maakt dat nu al bekend. Slim, want dat is een jaar voor de statenverkiezingen (in 2003) en vlak na de landelijke verkiezingen. Dat betekent(gezien het tijdsstip) een grote kans op een topper in Overijssel.
Jan, bedankt!