Roskam Moordkuil Jaargang 09, 2003

Nummer 13

Het interesseert me echt geen reet dat Piet Jansen homo is. Of niet. Mij maakt het niet uit. Als hij maar straight is.

Dat is hij dus niet. In ben zo ontzettend teleurgesteld in die bal gehakt die namens het CDA gedeputeerde is. Ik heb hem een paar keer geïnterviewd, ik vond hem zelfs humoristisch op sommige momenten. Ik was door hem niet meer zo tegen het CDA, zoals een normaal mens zou moeten zijn, want de meeste CDA-bestuurders zijn arrogante weekdieren die zichzelf boven de rest van de mensheid zien staan. Die nooit eens zullen zeggen wat ze écht denken: altijd die vuile grijns.

Wat heb ik me vergist! Die klotenklapper van Jansen sloot (natuurlijk) vooral geen partij uit om mee te regeren; hij wachtte op de kiezer, hij wilde één of twee goede partners en hij streefde naar dualisme. Maar het is Jansen en alleen Jansen die een driepartijencollege wenst. Onbetrouwbare nicht.

Om welk onderwerp het ook gaat, met de PvdA of de VVD allebei in het college heeft hij altijd een meerderheid, of linksom of rechtsom. Waarom ben ik dan op 11 maart wezen stemmen, dictator? Niks dualisme, niets vernieuwing.

Die Bussink van de VVD is natuurlijk ook een slapjanus dat hij zich door Jansen laat lijmen om lekker bestuurdertje te spelen. Zijn zoon neemt tijdelijk de boerderij over en hup lekker dubbel inkomen. In plaats van alleen achter Zalm aan te lopen, zou die Bussink ook eens moeten luisteren naar de partijleider: “Wij hebben verloren, dus wij regeren niet mee.” De VVD is in Overijssel van twaalf naar negen zetels gezakt. Wat voor afstraffing moeten die liberalen dan krijgen voordat ze eens luisteren? Het gaat dus weer gewoon om het pluche: de kiezers lekker de tering, wij maken het hier wel uit in het provinciehuis.

En over vier jaar weer fijn zeiken met elkaar dat de kiezer geen interesse heeft in de provinciale politiek, voor een paar ton wordt weer de digi-boerderij ingericht. Kan je fijn communiceren met Jansen via de computer. Maar dat maakt geen reet uit: hij liegt in de krant, op de televisie, recht in je gezicht en hij liegt ook via de pc.

Als Jansen zich weer eens beklaagt over de publieke politieke desinteresse, sla ik hem eens fijn op zijn muil zodat hij onherkenbaar is in de Nijverdalse darkroom.

Vroeger bestuurde de adel de provincie, twee keer per jaar een vergadering waarin de belasting werd vastgesteld en een paar andere wetten werden ondertekend. Wat Jansen aan adellijkheid mist, compenseert hij met arrogantie en machtsdenken.

En op de achtergrond zijn het de ambtenaren in het provinciehuis. Op een bijeenkomst in Ommen verzuchtte een topambtenaar vermoeid dat die verkiezingen voor hem niet hoeven, want hij was in de maanden daarna erg druk om de nieuwe bestuurders en statenleden weer een beetje op te voeden.

Vorige bijdrage

Nummer 12

Volgende bijdrage

Nummer 14

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *