Roskam Moordkuil Jaargang 09, 2003

Nummer 51/52

Ik kots van kerst. Die nagemaakte klotengezelligheid, die foute lampjes overal. Waar de meeste lampjes buiten hangen, heerst binnen koning incest, vermoed ik.

Ik kreeg half september al de eerste folders in de bus van al die middenstanders die overal een slaatje uit willen slaan. Middenstanders zijn rotvolk. Mierenneukers. Ik weet nog dat ik als jongetje naar de kruidenier op de hoek werd gestuurd om een onsje kaas en boterhamworst te halen. Dat werd dan opgeschreven en bij de zaterdagboodschappen afgerekend. Altijd was dat onsje ergens tussen 85 en 97 gram. Nooit een ons. Wat natuurlijk wel op de rekening werd gezet.

Al dat gekweel met prettige dagen. Rot op. Bijna niemand die het echt meent. Als je een aantal mensen een hand geeft, kijkt bijna niemand je echt aan. Die zeikhouding verandert eind december echt niet hoor. De interesse in elkaar is ongeveer nul.

Al die Hema-kerstgroeten die de afgelopen dagen de brievenbus in worden geflikkerd. Kerstzegel erop waarmee gemakshalve ook de andere post lekker goedkoop wordt verstuurd. Naam erop kalken en klaar.

Alle kerstkaarten waarvan ik vermoed dat ze niet enigszins gemeend zijn, gaan direct in de prullenbak. Kerstpakketten die standaard in megaverpakkingen worden besteld en afgevuld met allerlei troep die Blokker dit jaar aan de straatstenen niet kwijt kon, weiger ik. Er zijn echt bedrijven waar het personeel met een bonnetje het pakketje kan ophalen. Terug in de jaren vijftig waar de directeur minzaam de bedankjes van het gepeupel in ontvangst nam als hij een fooitje geeft.

Ik heb bij elkaar een halve drankwinkel aan wijn gekregen. Mijn naam zal wel ergens op lijstjes voorkomen. Ik heb vorig jaar bedrijven en mensen die mij presentjes stuurden schriftelijk of telefonisch bedankt. Een aantal wist niet eens waarvoor ik bedankte, “dat regelt marketing”.

Het parlement bespaart tienduizend euro door een kleinere kerstboom neer te zetten. Je kan dus twintig bijstandsmoeders gelukkig maken met vijfhonderd euro door met kerst een andere kutboom neer te zetten. Met kerst zitten de kerken ook weer afgeladen met al die hypocrieten. De voorste rijen worden bevolkt door de billenknijpers.

Het verandert ook nooit, maar die misselijkmakende schijnheiligheid is het allerergste.

Een mooi voorbeeld zijn de vrienden FC Twente en Heracles. Die werken samen. Zijn partners. Twente heeft overal schijt aan, waarom denk je dat Vak P zo geworden is? Al weken geleden heeft Twente met de spits Yuri Rose van Heracles gesproken, zonder dat Heracles daarover was geïnformeerd wat niet alleen verplicht is, maar wel zo netjes.

Wedden dat FC Twente aan Heracles een keurige kerstkaart heeft gestuurd.

Vorige bijdrage

Nummer 50

Volgende bijdrage

Nummer 1

Jan Medendorp

Jan Medendorp

Jan Medendorp is gespecialiseerd (interviews, reportages, analyses, commentaren, columns) in sociaal- en financieel-economische onderwerpen, sport, politiek en human interest (voor krant, radio, televisie, maar ook bedrijfsfilms).

Nog geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *